هر دستگاهی که قادر به نگهداری اطلاعات باشد(بتوان اطلاعات را در آن ذخیره کرد) به نحوی که استفاده کننده از آن بتواند، در هر لحظه که لازم باشد، به اطلاعات مورد نیاز دستیابی داشته باشد. حافظه نامیده می‌شود. با توجه به وجود دو محیط، می‌توان حافظه‌های موجود در یک سیستم کامپیوتری را به دو رده کلی تقسیم کرد:

  • حافظه‌های درون ماشینی
  • حافظه‌های برون ماشینی

از آنجا که موضوع اصلی در مهندسی فایلها، عبارتست از، مطالعه سیستم و ساختار ذخیره سازی اطلاعات در رسانه‌های ذخیره سازی خارجی، و بررسی شیوه‌های دستیابی به اطلاعات، بازیابی و انجام عملیات روی آنها، لذا اساسا به حافظه‌های درون ماشینی نمی‌پردازیم، هرچند به هرحال حافظه اصلی و گاه حافظه نهان نیز، اقلا به عنوان بافر(حافظه میانگیر) و ناحیه کاری کاربر مطرح می‌شوند و در مبادله اطلاعات بین دو محیط، گاه مقصد و گاه مبدا هستند، ولی بررسی خصوصیات آنها از حوزه و هدف این اوراق خارج است. در بررسی رسانه‌های ذخیره سازی، دو رسانه رایجتر یعنی نوار مغناطیسی و دیسک مغناطیسی را از نظر می‌گذرانیم. اما قبل از پرداختن به این رسانه‌ها، نکاتی را در باب حافظه یادآوری می‌کنیم.