از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد

این مقاله در مورد ماشینی است که برای جمع آوری بار الکتریکی در یک کره فلزی استفاده می شود. برای گروه پراگرسیو راک، ژنراتور واندوگراف را ببینید .

ژنراتور واندوگرافکره فلزی بزرگی که روی یک ستون پلاستیکی شفاف تکیه می‌کند، که در داخل آن یک تسمه لاستیکی به وضوح دیده می‌شود: یک کره کوچک‌تر روی یک میله فلزی نگه داشته شده است.  هر دو روی یک صفحه پایه نصب شده اند که روی آن یک موتور الکتریکی کوچک محرک قرار دارد.

ژنراتور کوچک واندوگراف مورد استفاده در آموزش علوم

استفاده می کندتسریع الکترون‌ها برای عقیم‌سازی مواد غذایی و پردازش مواد، تسریع پروتون‌ها برای آزمایش‌های فیزیک هسته‌ای ، تولید پرتوهای پرانرژی پرتو ایکس در پزشکی هسته‌ای ، آموزش فیزیک، سرگرمی

مخترعرابرت جی. ون دو گراف

آیتم های مرتبطشتاب دهنده ذرات خطی

ژنراتور واندوگراف یک ژنراتور الکترواستاتیک است که از یک تسمه متحرک برای جمع آوری بار الکتریکی بر روی یک کره فلزی توخالی در بالای یک ستون عایق شده استفاده می کند و پتانسیل الکتریکی بسیار بالایی ایجاد می کند . این برق جریان مستقیم ولتاژ بسیار بالا (DC) را در سطوح جریان پایین تولید می کند. این توسط فیزیکدان آمریکایی رابرت جی. ون دو گراف در سال 1929 اختراع شد . یک نسخه رومیزی می تواند حدود 100 کیلو ولت تولید کند و می تواند انرژی کافی برای تولید جرقه های الکتریکی قابل مشاهده را ذخیره کند . ماشین های کوچک واندوگراف برای سرگرمی و برای آموزش فیزیک برای آموزش الکترواستاتیک تولید می شوند . بزرگترها در برخی از موزه های علوم نمایش داده می شوند .

ژنراتور واندوگراف در اصل به عنوان یک شتاب دهنده ذرات برای تحقیقات فیزیک ساخته شد، زیرا پتانسیل بالای آن می تواند برای شتاب دادن ذرات زیر اتمی به سرعت های زیاد در یک لوله تخلیه استفاده شود . این قوی ترین نوع شتاب دهنده بود تا زمانی که سیکلوترون در اوایل دهه 1930 ساخته شد. ژنراتورهای واندوگراف هنوز به عنوان شتاب دهنده برای تولید ذرات پرانرژی و پرتوهای اشعه ایکس برای تحقیقات هسته ای و پزشکی هسته ای استفاده می شوند . [2]

ولتاژ تولید شده توسط یک ماشین ون دو گراف در هوای آزاد توسط قوس الکتریکی و تخلیه تاج به حدود 5 MV محدود می شود. اکثر ماشین های صنعتی مدرن در یک مخزن تحت فشار گاز عایق قرار می گیرند. اینها می توانند به پتانسیل هایی به بزرگی حدود 25 MV دست یابند.

تاریخچه [ ویرایش ]

وستینگهاوس اتم شکننده ، ژنراتور 5 مگا ولت واندوگراف که در سال 1937 توسط شرکت وستینگهاوس الکتریک در فارست هیلز، پنسیلوانیا ساخته شد.

این ژنراتور واندوگراف اولین شتاب دهنده ذرات خطی مجارستانی در سال 1951 به 700 کیلوولت و در سال 1952 به 1000 کیلوولت رسید.

یک شتاب دهنده ذرات ون دو گراف در یک مخزن تحت فشار در دانشگاه پیر و ماری کوری پاریس

پس زمینه [ ویرایش ]

مفهوم یک ژنراتور الکترواستاتیک که در آن بار به صورت مکانیکی در مقادیر کم به داخل یک الکترود ولتاژ بالا منتقل می شود، از قطره چکان آب کلوین ابداع شد که در سال 1867 توسط ویلیام تامسون (لرد کلوین) اختراع شد، [3] که در آن قطرات باردار آب داخل سطلی با همان شارژ قطبی می افتد و به شارژ اضافه می کند. [4] در ماشینی از این نوع، نیروی گرانش قطره ها را در مقابل میدان الکترواستاتیک مخالف سطل حرکت می دهد. خود کلوین برای اولین بار استفاده از تسمه برای حمل بار به جای آب را پیشنهاد کرد. اولین ماشین الکترواستاتیکی که از یک تسمه بی پایان برای انتقال بار استفاده می کرد در سال 1872 توسط آگوستو ریگی ساخته شد . [1] [4] از یک کمربند لاستیکی هندی با حلقه های سیمی در طول آن به عنوان حامل بار استفاده می کرد که به یک الکترود فلزی کروی منتقل می شد. بار از غلتک پایینی زمین شده توسط القای الکترواستاتیک با استفاده از یک صفحه شارژ به تسمه اعمال شد. جان گری همچنین در سال 1890 یک ماشین تسمه اختراع کرد. [4] ماشین تسمه پیچیده‌تر دیگری در سال 1903 توسط خوان بوربوا اختراع شد [1] [5] الهام‌بخش‌تر برای واندوگراف ژنراتوری بود که WFG Swann در دهه 1920 در حال توسعه بود. که بار با ریزش توپ های فلزی به الکترود منتقل شد، بنابراین به اصل قطره چکان کلوین بازگشت. [1] [6]

توسعه اولیه [ ویرایش ]

ژنراتور واندوگراف در سال 1929 توسط فیزیکدانی به نام ربرت J. واندوگراف در دانشگاه پرینستون و با کمک همکار نیکلاس بورک ساخته شد. اولین مدل در اکتبر 1929 نشان داده شد. [7] اولین دستگاه از یک قوطی حلبی معمولی، یک موتور کوچک و یک روبان ابریشمی که در یک فروشگاه پنج و دایم خریداری شده بود استفاده کرد . پس از آن، او به رئیس بخش فیزیک رفت و درخواست 100 دلار برای ساخت نسخه بهبودیافته کرد. او پول را به سختی گرفت. تا سال 1931، او می‌توانست دستیابی به 1.5 میلیون ولت را گزارش کند و گفت: "ماشین ساده، ارزان و قابل حمل است. یک سوکت لامپ معمولی تنها برق مورد نیاز را تامین می‌کند." [8] [9] طبق یک درخواست ثبت اختراع، دارای دو گوی تجمع بار به قطر 60 سانتی متر بود که بر روی ستون های شیشه ای بوروسیلیکات به ارتفاع 180 سانتی متر نصب شده بودند. قیمت دستگاه در سال 1931 90 دلار بود. [10] [11]

ون دو گراف در دسامبر 1931 برای ثبت اختراع دوم درخواست داد که در ازای سهمی از درآمد خالص به موسسه فناوری ماساچوست واگذار شد . حق اختراع بعداً اعطا شد. [12]

در سال 1933، ون دو گراف یک مدل 40 فوتی (12 متری) را در تاسیسات رندهیل MIT ساخت که استفاده از آن توسط سرهنگ ادوارد اچ آر گرین اهدا شد . [13] یکی از پیامدهای قرار گرفتن این ژنراتور در آشیانه هواپیما، "اثر کبوتر" بود: ایجاد قوس از فضولات انباشته شده در سطح بیرونی کره ها. [14]

ماشین های انرژی بالاتر [ ویرایش ]

در سال 1937، شرکت وستینگهاوس الکتریک یک دستگاه 65 فوتی (20 متری) به نام وستینگهاوس اتم شکننده که قادر به تولید 5 مگا ولت در فورستهیل، پنسیلوانیا بود، ساخت . این آغاز تحقیقات هسته ای برای کاربردهای غیرنظامی بود. [15] [16] در سال 1958 از رده خارج شد و در سال 2015 بخشی از آن تخریب شد .

توسعه جدیدتر شتاب دهنده پشت سر هم واندوگراف است که حاوی یک یا چند ژنراتور واندوگراف است که در آن یون های دارای بار منفی از طریق یک اختلاف پتانسیل شتاب می گیرند قبل از اینکه از دو یا چند الکترون جدا شوند، در یک پایانه ولتاژ بالا و شتاب گرفته شوند. از نو. نمونه ای از عملیات سه مرحله ای در آزمایشگاه هسته ای آکسفورد در سال 1964 از یک "انژکتور" تک سر 10 MV و یک پشت سر هم EN 6 MV ساخته شده است. [19] [ صفحه مورد نیاز ]

در دهه 1970، 14 مگاولت در پایانه یک پشت سر هم که از مخزن گاز هگزا فلوراید گوگرد پرفشار (SF 6 ) برای جلوگیری از جرقه زدن توسط به دام انداختن الکترون ها استفاده می کرد، به دست آمد. این امکان تولید پرتوهای یونی سنگین با چندین ده مگا الکترون ولت را فراهم کرد که برای مطالعه واکنش‌های هسته‌ای مستقیم یون نور کافی است. بزرگ‌ترین پتانسیلی که توسط شتاب‌دهنده ون دو گراف حفظ می‌شود 25.5 MV است که توسط پشت سر هم در تأسیسات پرتو یون رادیواکتیو هالیفیلد در آزمایشگاه ملی اوک ریج به دست می‌آید . [20]

توسعه بیشتر پلترون است که در آن تسمه لاستیکی یا پارچه ای با زنجیره ای از میله های رسانای کوتاه که با پیوندهای عایق به هم متصل شده اند جایگزین می شود و الکترودهای یونیزه کننده هوا با یک غلتک زمینی و الکترود شارژ القایی جایگزین می شوند. زنجیر را می توان با سرعتی بسیار بیشتر از یک تسمه کار کرد و هم ولتاژ و هم جریان قابل دستیابی بسیار بیشتر از ژنراتور ون دو گراف معمولی است. شتاب دهنده یون سنگین 14 UD در دانشگاه ملی استرالیا دارای یک پلترون 15 MV است. طول زنجیرهای آن بیش از 20 متر است و می تواند سریعتر از 50 کیلومتر در ساعت (31 مایل در ساعت) حرکت کند. [21]

تاسیسات ساختار هسته ای (NSF) در آزمایشگاه دارزبری در دهه 1970 پیشنهاد شد، در سال 1981 راه اندازی شد و در سال 1983 برای آزمایش افتتاح شد. این شامل یک ژنراتور پشت سر هم واندوگراف بود که به طور معمول در 20 MV کار می کرد و در ساختمانی متمایز به ارتفاع 70 متر کار می کرد. . در طول عمر خود، 80 پرتو یونی مختلف را برای استفاده آزمایشی شتاب داد، از پروتون تا اورانیوم. یک ویژگی خاص، توانایی شتاب بخشیدن به پرتوهای ایزوتوپی و رادیواکتیو کمیاب بود. شاید مهم ترین کشفی که با استفاده از NSF انجام شد، هسته های فوق تغییر شکل یافته بود. این هسته ها، وقتی از همجوشی عناصر سبک تر تشکیل می شوند، بسیار سریع می چرخند. الگوی پرتوهای گاما که با کاهش سرعت ساطع می‌شوند، اطلاعات دقیقی در مورد ساختار درونی هسته ارائه می‌دهد. به دنبال کاهش مالی، NSF در سال 1993 بسته شد. [22] [ تأیید لازم

توضیحات [ ویرایش ]

نمودار ژنراتور واندوگراف

یک ژنراتور ساده واندوگراف از یک تسمه لاستیکی (یا یک ماده دی الکتریک انعطاف پذیر مشابه ) تشکیل شده است که روی دو غلتک از مواد متفاوت حرکت می کند که یکی از آنها توسط یک کره فلزی توخالی احاطه شده است. یک الکترود فلزی شانه‌ای شکل با نقاط تیز (2 و 7 در نمودار)، در نزدیکی هر غلتک قرار دارد. شانه بالایی (2) به کره و شانه پایینی (7) به زمین متصل است. هنگامی که از یک موتور برای به حرکت درآوردن تسمه استفاده می شود، اثر تریبوالکتریک باعث انتقال الکترون از مواد غیر مشابه تسمه و دو غلتک می شود. در مثال نشان داده شده، لاستیک تسمه دارای بار منفی می شود در حالی که شیشه اکریلیک غلتک بالایی دارای بار مثبت می شود. تسمه بار منفی را روی سطح داخلی خود حمل می کند در حالی که غلتک بالایی بار مثبت را جمع می کند. [23]

سپس، میدان الکتریکی قوی که غلتک بالایی مثبت (3) را احاطه کرده است، میدان الکتریکی بسیار بالایی را در نزدیکی نقاط شانه مجاور (2) القا می کند. در نقاط شانه، میدان به اندازه کافی قوی می شود که مولکول های هوا را یونیزه کند . الکترون های مولکول های هوا به سمت بیرون کمربند جذب می شوند، در حالی که یون های مثبت به سمت شانه می روند. در شانه آنها توسط الکترون های فلز خنثی می شوند، بنابراین شانه و پوسته خارجی متصل (1) با الکترون های خالص کمتر و بار مثبت خالص باقی می مانند. طبق قانون گاوس (همانطور که در آزمایش سطل یخ فارادی نشان داده شد )، بار مثبت اضافی در سطح بیرونی پوسته بیرونی جمع می‌شود و هیچ میدان الکتریکی در داخل پوسته باقی نمی‌گذارد. ادامه حرکت تسمه باعث القای الکترواستاتیک بیشتر می شود که می تواند مقدار زیادی بار روی پوسته ایجاد کند. تا زمانی که میزان بار خروجی از کره (از طریق نشتی و تخلیه کرونا ) با سرعتی که بار جدید توسط تسمه به کره منتقل می‌شود برابر شود، بار به جمع شدن ادامه می‌دهد. [23]

در خارج از کره پایانه، یک میدان الکتریکی بالا ناشی از ولتاژ بالا روی کره است که از اضافه شدن بار بیشتر از خارج جلوگیری می کند. با این حال، از آنجایی که هادی های دارای بار الکتریکی در داخل هیچ میدان الکتریکی ندارند، می توان بارها را به طور مداوم از داخل بدون نیاز به غلبه بر پتانسیل کامل پوسته خارجی اضافه کرد.

جرقه ساخته شده توسط ژنراتور واندوگراف در موزه علوم در بوستون ، ماساچوست

هر چه کره بزرگتر و از زمین دورتر باشد، پتانسیل اوج آن بیشتر است. علامت بار (مثبت یا منفی) را می توان با انتخاب مواد برای تسمه و غلطک کنترل کرد. پتانسیل های بالاتر روی کره را می توان با استفاده از منبع ولتاژ برای شارژ مستقیم تسمه به جای تکیه بر اثر تریبوالکتریک به دست آورد.

ترمینال ژنراتور واندوگراف برای کار کردن نیازی به کروی شکل بودن ندارد و در واقع شکل بهینه کره ای با منحنی به سمت داخل در اطراف سوراخی است که تسمه وارد آن می شود. یک ترمینال گرد میدان الکتریکی اطراف خود را به حداقل می‌رساند و امکان دستیابی به پتانسیل‌های بیشتر را بدون یونیزاسیون هوا یا سایر گازهای دی الکتریک اطراف آن فراهم می‌کند. از آنجایی که یک ژنراتور واندوگراف می تواند همان جریان کوچک را تقریباً در هر سطحی از پتانسیل الکتریکی تامین کند، نمونه ای از یک منبع جریان تقریبا ایده آل است .

حداکثر پتانسیل قابل دستیابی تقریباً برابر است با شعاع کره R ضرب در میدان الکتریکی E max که در آن تخلیه تاج شروع به تشکیل در گاز اطراف می کند. برای هوا در دما و فشار استاندارد ( STP ) میدان شکست تقریباً است30 کیلو ولت بر سانتی متر بنابراین، می‌توان انتظار داشت که یک الکترود کروی صیقلی با قطر 30 سانتی‌متر (12 اینچ) حداکثر ولتاژ V max = R · E max را ایجاد کند.450 کیلو ولت این توضیح می دهد که چرا ژنراتورهای واندوگراف اغلب با بزرگترین قطر ممکن ساخته می شوند. [24]

ژنراتور واندوگراف برای استفاده آموزشی در مدارس

با ترمینال بالای سوسیس شکل حذف شده است

الکترود را در پایین شانه کنید که بار را روی تسمه می گذارد

الکترود شانه در بالا که بار را از تسمه خارج می کند

استفاده به عنوان شتاب دهنده ذرات [ ویرایش ]

نمودار ساده شده یک شتاب دهنده پشت سر هم

انگیزه اولیه برای توسعه ژنراتور واندوگراف به عنوان منبع ولتاژ بالا برای شتاب بخشیدن به ذرات برای آزمایش های فیزیک هسته ای بود. [1] اختلاف پتانسیل بالا بین سطح پایانه و زمین منجر به یک میدان الکتریکی متناظر می شود . هنگامی که یک منبع یونی در نزدیکی سطح کره قرار می‌گیرد (معمولاً در درون خود کره)، این میدان ذرات باردار با علامت مناسب را از کره دور می‌کند. با عایق کاری ژنراتور با گاز تحت فشار، می توان ولتاژ شکست را افزایش داد و حداکثر انرژی ذرات شتاب را افزایش داد. [24]

شتاب دهنده های پشت سر هم [ ویرایش ]

شتاب دهنده های پرتو ذرات واندوگراف اغلب در یک پیکربندی " پشت سر هم " استفاده می شود که ترمینال با پتانسیل بالا در مرکز دستگاه قرار دارد. یون های دارای بار منفی در یک انتها تزریق می شوند، جایی که با نیروی جاذبه به سمت ترمینال شتاب می گیرند. هنگامی که ذرات به پایانه می رسند، تعدادی الکترون از آنها جدا می شود تا آنها را دارای بار مثبت کنند و متعاقباً توسط نیروهای دافعه از ترمینال دور می شوند. این پیکربندی منجر به دو شتاب برای هزینه یک ژنراتور واندوگراف می شود و این مزیت را دارد که ابزار دقیق منبع یونی پیچیده را در دسترس نزدیک به پتانسیل زمین قرار می دهد. [24]

پلترون ها [ ویرایش ]

نوشتار اصلی: پلترون

پلترون سبکی از شتاب دهنده های پشت سر هم است که برای غلبه بر برخی از معایب استفاده از تسمه برای انتقال شارژ به ترمینال ولتاژ بالا طراحی شده است. در پلترون، تسمه با "گلوله ها" جایگزین می شود، کره های فلزی که با پیوندهای عایق به یک زنجیره متصل می شوند. این زنجیره از کره‌ها همان عملکرد تسمه را در شتاب‌دهنده سنتی Van de Graff انجام می‌دهد - برای انتقال بار به ترمینال ولتاژ بالا. کره های شارژ جداگانه و دوام بالاتر زنجیره به این معنی است که ولتاژهای بالاتری را می توان در ترمینال ولتاژ بالا به دست آورد و بار را می توان سریعتر به ترمینال منتقل کرد. [24]

مولدهای سرگرمی و آموزشی [ ویرایش ]

زنی که ژنراتور واندوگراف را در موزه علم و انرژی آمریکا لمس می کند . تارهای باردار مو یکدیگر را دفع می کنند و از سر او برجسته می شوند

یک برنامه آموزشی در تئاتر الکتریسیته، موزه علوم بوستون، بزرگترین ژنراتور واندوگراف عایق هوا را که توسط واندوگراف در دهه 1930 ساخته شد، نشان می دهد.

بزرگترین ژنراتور واندوگراف عایق هوا در جهان که توسط دکتر واندوگراف در دهه 1930 ساخته شد، اکنون به طور دائم در موزه علوم بوستون به نمایش گذاشته می شود . این ژنراتور با دو گوی آلومینیومی به هم پیوسته 4.5 متری (15 فوتی) که روی ستون هایی به ارتفاع 22 فوت (6.7 متر) ایستاده اند، اغلب می تواند 2 MV (2 میلیون ولت ) به دست آورد. نمایش هایی با استفاده از ژنراتور واندوگراف و چندین سیم پیچ تسلا دو تا سه بار در روز انجام می شود. [25] بسیاری از موزه‌های علوم، مانند موزه علوم و انرژی آمریکا ، ژنراتورهای واندوگراف در مقیاس کوچک را به نمایش می‌گذارند و از ویژگی‌های تولید استاتیک آنها برای ایجاد "رعد و برق" یا بلند کردن موهای مردم استفاده می‌کنند. ژنراتورهای واندوگراف نیز در مدارس و نمایش های علمی مورد استفاده قرار می گیرند. [26]

مقایسه با سایر ژنراتورهای الکترواستاتیک [ ویرایش ]

سایر ماشین‌های الکترواستاتیک مانند ماشین Wimshurst یا Bonetti شبیه به واندوگراف کار می‌کنند. بار توسط صفحات، دیسک ها یا سیلندرهای متحرک به یک الکترود ولتاژ بالا منتقل می شود. با این حال، برای این ژنراتورها، تخلیه تاج از قطعات فلزی در معرض پتانسیل بالا و عایق ضعیف تر منجر به ولتاژهای کوچکتر می شود. در یک ژنراتور الکترواستاتیک، نرخ بار حمل شده ( جریان ) به الکترود ولتاژ بالا بسیار کم است. پس از راه اندازی دستگاه، ولتاژ روی الکترود ترمینال افزایش می یابد تا زمانی که جریان نشتی از الکترود با سرعت انتقال بار برابر شود. بنابراین، نشت از ترمینال حداکثر ولتاژ قابل دستیابی را تعیین می کند. در ژنراتور واندوگراف، تسمه امکان انتقال بار به داخل یک الکترود کروی توخالی بزرگ را فراهم می کند. این شکل ایده آل برای به حداقل رساندن نشتی و تخلیه تاج است، بنابراین ژنراتور واندوگراف می تواند بیشترین ولتاژ را تولید کند. به همین دلیل است که طرح واندوگراف برای تمام شتاب دهنده های ذرات الکترواستاتیک استفاده شده است. به طور کلی، هرچه قطر بزرگتر و کره صاف تر باشد، ولتاژ بالاتری را می توان بدست آورد. [27] [ تأیید لازم است ] [ منبع بهتر مورد نیاز است ]

اختراعات [ ویرایش ]

  • ثبت اختراع ایالات متحده 1,991,236 — " ژنراتور الکترواستاتیک "
  • ثبت اختراع ایالات متحده 2,922,905 — " دستگاه برای کاهش بارگذاری الکترون در شتاب دهنده های یون مثبت "

همچنین ببینید [ ویرایش ]

  • شناور شدن الکترواستاتیک - فرآیند معلق کردن یک جسم باردار با استفاده از میدان های الکتریکی
  • قفس فارادی - محفظه ای از مش رسانا که برای مسدود کردن میدان های الکتریکی استفاده می شود
  • ریسندگی فلز - فرآیند فلزکاری که توسط آن یک دیسک یا لوله فلزی چرخانده شده و به یک قسمت متقارن محوری تبدیل می شود. این شامل حذف مواد نیست - فرآیند فلزکاری که برای ساخت کره های فلزی نازک استفاده می شود
  • سیم پیچ اودین - مدار ترانسفورماتور رزونانس
  • سیم پیچ تسلا - مدار ترانسفورماتور رزونانس الکتریکی که توسط نیکولا تسلا اختراع شد

منابع [ ویرایش ]

  1. ^پرش به بالا:a b c d e واندوگراف, RJ; کامپتون، KT; Van Atta, LC (فوریه 1933). "تولید الکترواستاتیک ولتاژ بالا برای تحقیقات هسته ای" (PDF). بررسیفیزیکی 43(3): 149-157. Bibcode:1933PhRv...43..149V. doi:10.1103/PhysRev.43.149. بازبینی شده در 31 اوت 2015.
  2. Cassiday، Laura (10 ژوئیه 2014). "تکنیک افزایش مو، مواد مخدر، مواد منفجره را روی بدن انسان شناسایی می کند . " علوم پایه . doi : 10.1126/article.22861 (غیرفعال 1 اوت 2023) . بازبینی شده در 10 مه 2022 .
  3. تامسون، ویلیام (نوامبر ۱۸۶۷). "در یک دستگاه خود عمل کننده برای ضرب و حفظ بارهای الکتریکی، با کاربرد در تئوری ولتائیک" . مجله و مجله فلسفی لندن، ادینبورگ و دوبلین و مجله علوم . سری 4. 34 (231): 391–396 . بازبینی شده در 1 سپتامبر 2015 .
  4. ^پرش به بالا:a b c گری، جان (1890). ماشین های نفوذ الکتریکی . لندن: Whittaker and Co. pp. 187-190.
  5. ^ ثبت اختراع ایالات متحده شماره. 776997، Juan GH Burboa Static دستگاه الکتریکی ، ثبت: 13 اوت 1903، اعطا شده: 6 دسامبر 1904
  6. سوان، WFG (1928). "دستگاهی برای به دست آوردن پتانسیل های بالا". مجله موسسه فرانکلین . 205 : 828.
  7. «رابرت جمیسون ون دی گراف» . موسسه شیمی - دانشگاه عبری اورشلیم . بایگانی شده از نسخه اصلی در 2006-09-04 . بازیابی شده در 2006-08-31 .
  8. ون د گراف، آر جی (15-11-1931). "دقایقی از جلسه Schenectady در 10، 11 و 12 سپتامبر 1931: یک ژنراتور الکترواستاتیک 1،500،000 ولت". بررسی فیزیکی انجمن فیزیک آمریکا (APS). 38 (10): 1919-1920. doi : 10.1103/physrev.38.1915 . ISSN 0031-899X .
  9. Niels Bohr's Times ، Abraham Pais، انتشارات دانشگاه آکسفورد، 1991، pp.378-379
  10. "واندوگراف's Generator"، در "Electrical Engineering Handbook"، (ed)، CRC Press, Boca Raton, Florida USA, 1993 ISBN 0-8493-0185-8
  11. Wolff، MF (ژوئیه 1990). "ژنراتور ون دو گراف". طیف IEEE . 27 (7): 46. doi : 10.1109/6.58426 . S2CID 43715110 .
  12. «این ماه در تاریخ فیزیک: 12 فوریه 1935: ثبت اختراع برای ژنراتور واندوگراف اعطا شد» . اخبار APS 20 (2). فوریه 2011 . بازبینی شده در 10 مه 2022 .
  13. توماس، ویلیام (7 سپتامبر 2016). "نمایه ای از جان ترامپ، عموی دانشمند ماهر دونالد" . فیزیک امروز doi : 10.1063/PT.5.9068 . بازبینی شده در 10 مه 2022 .
  14. ویلسون، EJN "نمای کلی شتاب دهنده ها" (PDF) . موسسه شتاب دهنده . سرن _ بازبینی شده در 10 مه 2022 .
  15. توکر، فرانکلین (2009). پیتسبورگ: یک پرتره جدید . پ. 470. شابک 9780822943716.
  16. «شتاب‌دهنده ذرات ون دو گراف، شرکت تولیدی و الکتریکی وستینگهاوس، پیتسبورگ، PA، 7 اوت 1945» . تاریخچه PA را کاوش کنید . WITF- TV بازبینی شده در 19 فوریه 2015 .
  17. اونیل، برایان (25 ژانویه 2015). "برایان اونیل: با سقوط اتم شکن فورست هیلز، بخشی از تاریخ فرو می ریزد" . پیتسبورگ پست روزنامه .
  18. «سقوط اتم در تپه‌های جنگلی شکسته شد؛ وعده بازسازی داده شد» . پیتسبورگ پست روزنامه . بازیابی شده در 2022-01-17 .
  19. ^ J. Takacs، تثبیت انرژی شتاب دهنده های الکترواستاتیک ، جان وایلی و پسران، چیچستر، 1996
  20. «انجمن فیزیک آمریکا، سایت فیزیک تاریخی تأسیسات هالیفیلد ORNL را نامگذاری کرد» . آزمایشگاه ملی اوک ریج.
  21. «شتاب دهنده ذرات» . نوامبر 2002. بایگانی شده از نسخه اصلی در 2019-06-08.
  22. ^ JS Lilley 1982 Phys. Scr. 25 435-442 doi : 10.1088/0031-8949/25/3/001 )
  23. ^پرش به بالا:a b "واندوگراف Generator - MagLab". Nationalmaglab.org. آزمایشگاه ملی میدان مغناطیسیبالا بازبینی شده در 10 مه 2022.
  24. ^پرش به بالا:a b c d Hinterberger, F."شتاب دهنده های الکترواستاتیک"(PDF). سرن _ بازبینی شده در 10 مه 2022.
  25. "رعد و برق! | موزه علوم، بوستون" . www.mos.org . موزه علوم بوستون بازبینی شده در 11 مه 2022 .
  26. «عجایب ژنراتور ون دی گراف» . دنیای علم . دنیای علم ونکوور بازبینی شده در 11 مه 2022 .
  27. «ماشین الکترواستاتیک بونتی» . www.coe.ufrj.br . بازیابی شده در 2010-09-14 .

پیوندهای خارجی [ ویرایش ]

در ویکی‌انبار رسانه‌های مربوط به ژنراتورهای ون دو گراف موجود است .

  • چگونه ژنراتورهای واندوگراف با نحوه ساخت، HowStuffWorks کار می کنند
  • آموزش تعاملی جاوا - واندوگراف Generator National High Magnetic Field Laboratory
  • فیزیک دانشگاه غربی میشیگان شتاب دهنده Tandem واندوگراف
  • ماشین عظیم دکتر ون دو گراف در موزه علوم
  • سوالات متداول ژنراتور واندوگراف ، علاقمند به علم
  • تصویری از گزارش مربوط به ژنراتور واندوگراف از "گزارش پیشرفت در ژنراتور ولتاژ بالا MIT در رندهیل" بایگانی‌شده 09-05-2015 در ماشین Wayback
  • نیکولا تسلا ، " امکانات ژنراتورهای الکترواستاتیک DOC ". Scientific American، مارس، 1934. (قالب.doc)
  • پائولو برنی، ژنراتور ون دو گراف - یک ماشین الکترواستاتیک برای قرن بیستم بولتن شماره 63 انجمن ابزار علمی (1999)
  • Charrier Jacques " Le Générateur de واندوگراف ". دانشکده علوم نانت.
  • هلبورگ، راگنار، ویرایش. شتاب دهنده های الکترواستاتیک: مبانی و کاربردها [NY, NY: Springer, 2005]. در دسترس آنلاین در: https://books.google.com/books?id=tc6CEuIV1jEC&pg=PA51&lpg=PA51&dq=electrostatic+accelerator+book
  • انجمن فیزیک آمریکا مکان فیزیک تاریخی ORNL's Holifield را نامگذاری کرد

https://en.wikipedia.org/wiki/Van_de_Graaff_generator